blog

Homepage = uitgangspunt

Mijn uitgangspunt

Mijn website start natuurlijk gewoon op de home-page. Hopelijk start daar voor ons beiden een avontuur; een vreemde tocht die begeleid wordt met allerlei praatjes en plaatjes in mijn foto-blog, maar die er uiteindelijk voor zorgt dat ik (en jij ?) een eigen persoonlijk project opzetten en uitvoeren. De start-bladzijde van mijn website bevat een drietal foto’s (tenminste nu, op het moment van schrijven). Je had dat natuurlijk niet anders verwacht, maar die selectie is een bewuste keuze. Die foto's vormen samen mijn uitgangspunt. Ze tonen alle drie een deel van wat ik boeiend vind om te doen. Het HOE en WAT leg ik hier even uit ter introductie. HOE ik werk is simpel samen te vatten :

  • Zwerven door bossen, velden, over dijken en in heidevelden
  • Knutselen in Photoshop en Lightroom om van een aantal beelden één totaal te maken
  • Last but not least, ronddolen in steden

Misschien zijn de beelden op de homepage op het moment dat je dit leest al weer verdwenen, dus als illustratie bij de uitleg van het WAT herhaal ik ze even hier onder (fotografen hebben het over beelden en niet over foto’s 😉 :

lwd bos

1 : het Leeuwarder bos. Natuur in zijn meest Hollandse vorm. Deze foto heb ik gekozen door de prachtige tweedeling die deze ten dode opgeschreven boom in de foto maakt. Links is alles strak, geordend en relatief kleurloos. Rechts zit beweging, onrust en sprankelt het zonlicht. Die tweedeling van de werkelijkheid en daarbij de tijdelijkheid der dingen zijn voor mij  belangrijke en vaak terugkerende uitgangspunten. Veel van mijn werk gaat over de "dingen die gebeuren" en de "dingen die hadden kunnen gebeuren". Een thema waar ik vast binnenkort op terugkom.

zwaan

2 : Een zogenaamd 'composite image', oftewel een samengesteld beeld. De zwaan was niet ter plekke aanwezig. Zwanen zwemmen trouwens ook niet in zulk ondiep water... De zwaan had ik een week eerder in een slootje vlakbij Leeuwarden aangetroffen en vastgelegd in de hoop er een dergelijke samenstelling mee te kunnen maken. De rest van het beeld is van een paar weken daarna op een binnenplaats in een soort Disneyland kasteel in de buurt van Lissabon. Het begon daar heel plotseling heel hard te regenen; echt met bakken uit de lucht. Het vallend water aan de rechter kant maakt de vervreemding van het beeld nog groter.

spiegel

3 : Een stadslandschap. Ook nu niet een simpel plaatje, maar het is even zoeken wat er op staat, hoe en waarom. Wat je ziet is voor het overgrote deel een reflectie van het echte leven. Reflecties zijn mooi, want je fotografeert iets dat daarmee ook weer niet op de foto staat. Wat je echt ziet, zie je niet omdat het spiegelt. En wat zou er te zien zijn als je door het spiegelglas heen had kunnen kijken ? Wie zitten daar dan ? Zien zij mij ? Wat gebeurt daar ?

Samengevat maak ik liefst foto's van landschap, zowel stedelijk als natuur. Of dat landschap helemaal echt is, of door mij bedacht en in elkaar geknutseld, maakt mij niet uit; ik probeer iets te laten zien met die beelden. Of ik mijn foto's ver weg maak of hier om de hoek is ook van weinig belang, fotografisch gezien tenminste. Zuidelijke landen vind ik in de praktijk een stuk fijnen, want ik hou wel van warmte en het lijkt alsof het licht elders altijd spannender is. Ook werkt het eenvoudiger wanneer ik dingen niet eerder heb gezien, net of ik dan sneller de bijzonderheden ontdek.

Het maken van foto's met dubbelheid, met dingen die gebeuren en dingen die hadden kunnen gebeuren, en met de tijdelijkheid is mijn basis. En dat verbinding met, en betekenis voor anderen het leven zinvol maakt. Daar kwam ik achter toen ik mijn fotoboek maakte. En dat probeer ik, nu ik dat weet, bewuster in mijn beelden te vangen.