Daar sta je dan, zo op de eerste dag van het nieuwe jaar. Heb ik mezelf opgezadeld met SPAGHETTI; een project dat bestaat uit twee projecten. Alsof één blog met foto-belevenissen en overdenkingen nog niet genoeg was heb ik gemeend daar nog een tweede project bij te moeten starten. Een lichte zelfoverschatting misschien ? O, vast en zeker ! Maar misschien ook wel echt de start van iets moois; van een re-activering van mezelf op fotografisch gebied. Het is ook wel weer spannend om aan het begin van zoiets te staan, waarvan ik nu denk : waar ben ik in godsnaam aan begonnen.

Twee projecten... Misschien is het voor jou nog wel duidelijker dan voor mij; voor mij loopt het nog wat door elkaar.

Aan de ene kant ga ik een persoonlijk blog maken met verhalen en foto’s om in mijn hoofd en in de praktijk weer meer met fotografie bezig te zijn. Om weer op pad te moeten om met nieuw materiaal aan te komen en om oude beelden opnieuw te bekijken, bewerken, tot een serie te maken en te vertellen over het hoe en wat en waarom.

Aan de andere kant ga ik dat tweede project opzetten… In mijn project-blog doe ik verslag van al mijn ervaringen en belevenissen daar binnen. Maar dan zit ik met een klein probleempje. Ik heb nog geen idee wat ik ga doen met dat tweede project-project. Gelukkig ben ik op het ogenblik nog knetterdruk bezig met de SPAGHETTI website zelf. Mijn project kan echt van alles worden. Ik denk dat ik eind januari een eerste voorzichtig idee van de richting heb en eind februari het project echt op poten begin te krijgen. Het lijkt me dat ik een einddoel ga stellen dat ik in dit jaar kan bereiken.

Wat zou het kunnen worden ? Iets met fotografie ? Waarschijnlijk, gezien mijn achtergrond, mijn streven met SPAGHETTI en het feit dat ik fotografie echt boeiend vind. Maar wat dan ? Een boek ? Een expositie ? En waar moet het dan over gaan ? Wat is het thema ? En wie zit daar ook maar in de verte op te wachten ?

Er zijn natuurlijk meer dingen die ik boeiend vind, al ben ik daar een stuk minder bedreven in. Ik hou over het algemeen erg van ’ concepten’, waarbij je niet alleen aan het puzzelen bent, maar ook de puzzelstukjes zelf mag bedenken. Zoiets vind je terug in concept-matig bouwen, zoals vakantiewoningen a la Rietveld, waarbij beperkingen in budget en maximale oppervlakte Rietveld heel wat puzzelwerk bezorgden. Of concepten bij de ontwikkeling van betaalbaar energieneutraal bouwen. Of tiny houses...

Maar ook een thema zou kunnen zijn dat ik eindelijk eens iets ga doen met het ‘Vlieland spel’ dat ik ooit bedacht heb. Een bordspel met kaarten en dobbelstenen. Met kansen en strategie. Voor jong en ouder. De naam is vooral ingegeven doordat het op Vlieland is bedacht en getest en heeft (te) weinig met het eiland zelf te maken. Om zo’n spel af te maken en proberen uit te geven en te vermarkten zou ook best een heel boeiend project kunnen zijn. En misschien kan ik er zelfs een fotografische component in bouwen 😉

En nog iets : last but not least, iets waar ik van kan leven. Iets wat geld oplevert, zeg maar een soort werk. Ik zou kunnen kiezen voor een uitdaging in de zin van marketing, want daar ben ik niet echt goed in. Moeilijk dus maar daarom juist des te uitdagender... En dan liefst ook nog gekoppeld aan fotografie...