Een voortgangsbericht. Dat wordt het vandaag. En voortgang lijkt te wijzen op een weg die verder gaat. Of misschien gaat het juist over de weg terug. Is de weg terug een andere weg dan de weg heen ? Kom je dan misschien ook ergens anders uit, dan dat je zou willen ?

Terug of verder, in ieder geval droom ik over de weg; over dat de weg weer beloopbaar zal zijn. Over de kansen en mogelijkheden die de weg dan te bieden heeft. Wordt alles weer zonniger, ruimtelijker, windstiller en warmer ? Gaat het echt lukken ? En kunnen we dan eindelijk weer eens dicht bij elkaar komen, elkaar vasthouden en liefhebben ?

december

De vlucht vooruit vanaf december is wat mij betreft gestart. Het is toch al niet mijn beste maand en dit jaar wordt dat er, door de ophokking en contactbeperkingen, niet beter op. Min of meer begrijpelijke maatregelen allemaal, maar desondanks onaangenaam en geen bron van energie en creativiteit.

December... Meestal de startmaand voor een onaangename periode, Sinterklaas en Kerst niet meegerekend. Korte, donkere dagen en (nu al) koud. En dan krijgen we januari en februari nog...

fotografisch

Ook fotografisch is december meestal niet het toppunt van inspiratie en vernieuwing. Deze aflevering en, ik vrees, ook de eerstvolgende afleveringen, zullen wat beeldende kwaliteiten betreft niet tot de toppers van het jaar gerekend gaan worden. Aan de andere kant, je weet het maar nooit, alles gaat altijd anders dan je denkt...

Is december, als je alles op een rijtje zet, daarmee een maand die neigt naar somberheid en/of passiviteit ? Nee, absoluut niet. December is meestal de maand van contemplatie, van even stilstaan, van terugkijken, vooruitkijken en plannen maken. Bepaald niet noodzakelijk somber dus, maar wel een meer naar binnen gekeerde maand...

op weg terug

Bij een goede terugblik hoort natuurlijk grasduinen in het verleden; in oud fotomateriaal. Een soort gevallen bladeren, waar je doorheen loopt, waarbij je er zorgvuldig voor zorgt dat je bij iedere stap een bult knisperend blad voor je uit schopt. Zinloos, maar heerlijk...

Vlak voor dit bericht had ik dat ook even gedaan, terugkijken dan. Dromen over vroeger, zeg maar. Ik had mijn toelatingsbeelden voor de fotoacademie teruggevonden en vanaf daar verder gebladerd door opdrachten, vrij werk en post-studie-materiaal. Wat een verschillend materiaal, maar ook met overeenkomsten. In iedere periode bijvoorbeeld de duinen en het strand. Even een terugblikje...

vooruit

Dromen over de weg... Een paar richtingaanwijzers heb ik nu al klaar gezet. Over het hele project SPAGHETTI ga ik me komende weken  beraden. Over de doelen die ik er mee gesteld had (fotografische re-activering), over de middelen (waarvan het SPAGHETTI-blog het meest in het oog springt) en aanpak, zoals de fotografische doelen die de wereld in gaan (berichten, beelden, publicaties, exposities).

Wat ik alvast zeker weet is dat ik met Kata wil exposeren. Afgelopen jaar zou dat al plaats vinden in het kader van Huntenkunst, een internationale kunstmanifestatie waar ik door de ballotage was gekomen. Dat evenement werd afgelast helaas en voor komend jaar is het ook spannend of dat in mei al weer zou kunnen plaatsvinden.

voorbereiding

Om niet december-somber bij de pakken neer te zitten ben ik hard bezig met allerlei voorbereidingen. Ten behoeve van Kata's coming-out heb ik bijvoorbeeld Kata een eigen visitekaartje gegeven en, belangrijker, een presentatie-set, bestaande uit zo'n 40 stuks Kata-kaarten.

De Kata-kaarten zijn foto's van 13 cm bij 13 cm met een witte rand, op 18 cm hoog papier afgedrukt; daardoor met een witte onderruimte, waar Kata's naam rechtsonder prijkt. Simpel dus, en smaakvol, niet te groot en niet te klein, en kwalitatief OK, want wel op Hahnemuhle fine-art papier. Een paar voorbeeldjes wil ik je meegeven :