Je zult het wel gemerkt hebben vorige week. Ik draai inderdaad een beetje om de hete brij heen. De verandering van koers die ik me heb voorgenomen, weg van de bomen, richting mensen, is in de praktijk nog niet echt van de grond gekomen.

Houdt dat ook in dat ik het lastig vind ? Ja, dat wel, maar ook is het boeiend en geeft het nieuwe energie. En echt, ik ben er mee bezig en de plannen vorderen in mijn hoofd. Wat belangrijker is, het lijkt me nog steeds een goede beslissing. Vandaag nog één ontwijkende SPAGHETTI aflevering met alvast een mengvorm van mensen en bomen...

de dag na morgen

Deze week krijg je trouwens nóg een SPAGHETTI aflevering. Overmorgen, zondag, mag je die verwachten. Hou de e-mail-brievenbus dus extra goed in de gaten !

toeval

Mijn favoriete concept in het leven is toeval; de virtuele alles verklarende oorzaak waar je alles op schuift dat niet uit te leggen valt in normale oorzaak-gevolg verbanden. Een ander heeft daar een hogere macht voor, bij mij heet dat toeval. Voordeel van toeval is dat het niet moralistisch is; het heeft geen hoger doel, geeft geen richting en is altijd beschikbaar, ook als je in zonde leeft.

Deze week werd ik gelukkig weer getrakteerd op verrassend mooi toeval; je ziet het niet aankomen, het gebeurt gewoon... Daarom nog één keer een extra draai om de brij heen.

rommelig

In de werkelijkheid, wat dat dan ook is, verlopen de dingen minder ordelijk dan in mijn planning, minder sequentieel dat dat ik ze achteraf in mijn geheugen op een rijtje weet te zetten. Afgelopen weekend was ik op Into The Great Wide Open, een muziekfestival op Vlieland dat niet zozeer onmisbaar is door de muziek, maar door de mensen, de sfeer en de magische locaties.

Op de terugweg op de boot liep ik tegen het toeval aan. Dat klinkt als een strakke volgorde der dingen, maar gelukkig voelde het lekker rommelig, nog steeds verbonden met het festival en nog helemaal passend bij de magie van het weekend. Maar ja, komt het toeval op je pad, dan moet je de route even bijstellen...

perceptie

Het zal je niet verbazen, maar ook deze keer wist het toeval me weer onverwacht te confronteren met de dubbelheid der dingen. Met het feit dat je verschillend tegen hetzelfde aan kunt kijken. Perceptie, zeg maar, de wereld is afhankelijk van je eigen blik, de werkelijkheid maak je zelf.

Begin van de zondagavond waren we met zijn allen aan boord van de MS Midsland op de terugweg van een prachtig festivalweekend. De boot zat stampvol en was benauwd; aan dek was het fris en het was een prachtige avond met afnemend licht dat op de Waddenzee reflecteerde. Het was zo prachtig dat ik een panorama maakte met mijn telefoon. Sterker nog, een virtual reality panorama. Dat had ik nog niet eerder gedaan, maar ziet er zo uit :

 

 

de aarde is rond

Op de telefoon past zo'n VR panorama niet in zijn geheel op het schermpje en dus wordt het beeld samengeperst. Het zinloze zwart wordt weggeduwd. Letterlijk, want de hoeken van het beeld worden naar boven en beneden gedrukt tot de hele foto (zonder zwart) in een rechthoek past. Doordat ik de horizon laag in beeld had, duwde dat aan de bovenkant harder dan aan de onderkant. Het toeval bracht me op die manier een nog mooier, want verrassend eindresultaat. Eindelijk een onafhankelijk bewijs dat de aarde rond is :

 

 

individualiteit

Op het festival zelf was ik ook nog even bezig met het concept waar ik me binnenkort fotografisch op wil richten. In navolging van vorige week, met de verzamelde mensen in de zaal met het rode gordijn, had ik nu mensen in het bos, bij het podium De Open Plek. Sta je er tussen, dan hoor je er nietsvermoedend bij en kijk je naar de artiest op het podium. Kijk je de andere kant op, dan zie je het. Iedereen staat daar hetzelfde te doen.

In verband met het thema is dat niet helemaal eerlijk, want dat ze daar hetzelfde komen doen is niet onverwacht en heeft niets met een spanningsveld met hun individualiteit te maken. Wat ze doen is namelijk nou net waar iedereen voor gekomen is.

Spannender is het, en daar wil ik heen, dat mensen allemaal hetzelfde doen en dat die handeling juist niet de opzet was; sterker nog dat ze die keuze onbedoeld en onbewust maken. Zoals mensen na beslissingen bijvoorbeeld vaak eerst nog een tijdje om de hete brij heen draaien...