Voor ik echt start met het bericht van deze week, wil ik nog even terug naar vorige week. Dat kan heel kort, want ik wil je alleen een nieuw beeld laten zien. In dat bericht liet ik je een scouting-foto zien van een boom voor een flatgebouw. Daar ben ik afgelopen weekend nog even langs gegaan om te kijken wat ik er met een echte camera van kon maken. Onderstaand het resultaat.

 

fröbelen

Zo'n umlaut is een mooi ding. Grofweg tussen mijn tiende en twintigste heb ik, al was het maar om interessant te doen, mijn achternaam met de oorspronkelijk daarbij behorende umlaut verfraaid. Ik vind het nog steeds mooi : Schürer. Een umlaut verheft je boven de massa... 😉 Maar goed, dit is ook een mooi woord : fröbelen.

Bijna niemand, ik zelf ook niet, weet waar het woord vandaan komt, maar gelukkig weet vrijwel iedereen wat het betekent : fröbelen is vrijblijvend knutselen, omrommelen. En dat is precies waar ik het deze week over wil hebben, met de nadruk op vrijblijvend en op omrommelen. Ben je benieuwd naar de achtergrond van het woord ? Kijk dan helemaal onderaan voor een korte uitleg.

fröbelproject 1

Deze week ben ik een paar avonden vrijblijvend aan het omrommelen geweest. Niet met verschrikkelijk prachtig kunstzinnig verantwoord resultaat helaas, maar ik kan het je absoluut aanraden. Pretentieloos knutselen. Dat hoeft ook tot niets te leiden. Niet het doel, maar de weg... Van alles uitproberen en out-of-the-box dingen doen (in mijn geval zijn dat kleine stapjes).

Voor project 1 vormde mijn eigen foto helemaal links het uitgangspunt. Gekozen omdat het bepaald geen topbeeld is. Juist daarom leek het me best spannend om te kijken wat ik er mee ging doen. Ik heb er een hert bij gezocht (van een stock-foto website) en een grunge achtergrond. En dan lekker een uurtje Photoshoppen.

fröbelresultaat 1

Uiteindelijk is het een vrij groezelig resultaat geworden. Ik heb een paar foute stappen gemaakt in de bewerking, maar ja, eigenlijk zijn (dat soort) fouten niet verkeerd. Alleen maar onbedoeld en afwijkend en daar is niets mis mee. Als ik keurig had gedaan wat ik altijd doe, was ik nooit ergens anders uit gekomen dan dat ik altijd uit kom. Ook als levenswijsheid moet ik daar nog maar eens over denken. Onderstaand het resultaat van dit eerste project. Laat gerust weten wat je er van vindt...

 

 

fröbelproject 2

Een tweede fröbelproject is ingegeven door onderstaande foto. Ik maakte die en dacht toen aan hoe, teruggebracht tot twee-dimensies, de stammen eigenlijk door de grond heen doorlopen in het water. Ik draai de foto altijd even om, maar ja, dat gaf gewoon weer het gebruikelijke resultaat. Wel anders, niet inhoudelijk schokkend.

Toen dacht ik aan de mogelijkheden van een montage waarbij ik deze foto en een op-de-kop foto van hetzelfde in elkaar monteerde. Doorlopende stammen van bomen met boven en onder de grond waar ze in staan. En nog geen week later zag ik op Netflix een serie met dergelijke beelden in de leader. Het blijft eng, dat soort samenlopen. Je begrijpt het al, dat was wel de reden om het toch eens zelf te proberen.

 

 

fröbelresultaat 2

Ook dit was een mooi knutseluurtje. En ik heb kans gezien er weer een eigen (90 graden) draai aan te geven... Het voelt niet eens meer als bomen of een bos. Het voelt meer als een venster of deur, als een versperring waar je doorheen kijkt. Niet langer de bomen zijn hier het aandachtspunt, maar juist wat je niet kunt zien, de ongeziene wereld die er achter zou kunnen zijn. Kortom, met dit resultaat ben ik eigenlijk best blij...

 

 

epiloog

Al doe ik dat veel te weinig, ik denk dat het ook in het echte leven belangrijk is om geregeld vrijblijvend om te rommelen. Niet alles zo serieus nemen. Verantwoordelijk gedrag is belangrijk, maar wordt ook sterk overschat. Soms moet je dingen doen die niet serieus zijn, of misschien zelfs onverantwoordelijk. Die niet per sé tot een verantwoord doel leiden, maar gewoon andere wegen bewandelen.

Als je doet wat je altijd doet kom je terecht waar je altijd terecht komt. Met verantwoordelijkheid en serieusheid houdt je jezelf in je eigen box. Een uitspraak van diegene die me vorige week als Copernicus aanduidde schiet me (echt nu pas) weer te binnen : wat je onderdrukt, dat ben je zelf. Maar hoe moet het anders... Kortom, gemengde gevoelens...

 

---

extra : een educatief moment

Het woord fröbelen is, anders dan je zou denken, helemaal geen van oorsprong Duits woord. Sterker nog, Duitsers noemen het geen fröbelen wanneer ze knutselen of omrommelen. Het woord fröbelen is afgeleid van de naam van een Duitse pedagoog : Friedrich Fröbel (een naam alsof je de Donald Duck leest). Die beschouwde bezigheden als papiervouwen, kleien en bouwen met blokken (en ook dansen en zingen) als belangrijke ontwikkelstimulansen voor kinderen tot een jaar of 6. Het ging hem daarbij om de bezigheid, niet om een prestatie of een doel. Vrijblijvend dus. Ook boven de 6 is dat best een aardig idee !